Gurs, la critica en Provençau

Lo filme se ditz Gurs. Es una ciutat que se troba dins lei Pirenèias. Es un documentari qu’anoncia una tragedia.

Es originau perque i a doas partidas : una partida dessenh animat que permet de rompre ambe l’aspècte orrible e qu’interessa lei pichòts e mòstra la realitat d’un biais doç.

Lei plans de copa permeton de donar de ritme a de testimoniatges que s’encadenan de tròp, fàcia camera. Vesèm lei familhas espanhòlas que son lei temoins de la deportacion dins lei Pirenèias e que l’an viscut. La musica es trista e nostalgica, porgís de la pietat e de la tristesa.

Lo principau punt positiu es que l’istòria es contada per de personas qu’an viscut la guèrra. Pasmens lo punt negatiu es que lo documentari es longuet. Aimam lo subjècte pertocant dau filme.

Carla,Lea, e Celia. 

Leis autors son Verónica Sáenz e lo productor es Fernando Yarza e Anabel Beltrón. Fugisson Franco lei protagonistas per se rendre au vilatge de Gurs. Lei testimòniatges per lei personas vièlhas son pertocants. Leis imatges d’archiu permeton d’illustrar la misèria dei camps mai lo dessenh animat leis adocís. Aqueu filme es un cors d’istòria.  Nos agrada mai es un pauc longuet.

Paulina, Elisa, Chiara, Lyana, Eva.

Es revirat en francés. Lo filme es fòrça ben explicat : arribam a comprene l’istòria ambe lei testimoniatges dei gents qu’an viscut l’orror. L’ensems es tròp longuet e mai la musica manca de vòlha. I a fòrça fòtos qu’ajudan mielhs de comprene l’istòria. Lo filme es enujós perque manca de rebombissaments. Mai es interessant.

Loana, Jerèmias, Julieta, Maeva.